Nazwa i pochodzenie lion’s mane 

Lion’s mane należy do makrogrzybów podstawkowych z rodziny grzybów soplówkowatych, których owoce (kolce) jak sugeruje nazwa przypominają kształtem białe sople. Soplówka znana jest także jako Yamabushitake oraz Lion’s Mane, tutaj również jej tłumaczenie sprawdza się i doskonale pasuje do wyglądu. Kulisty, poduchowaty owocnik zdecydowanie może nam się kojarzyć z bujną grzywą lwa. 

 

źródło: flickr.com

 

Została odkryta i nazwana w 1781 roku przez francuskiego lekarza, botanika i mykologa Jean Baptiste François Pierre Bulliard, który nadał jej nazwę Hydnum erinaceus. Nazwa ta kilkanaście lat później została zmieniona przez innego mykologa Christian Hendrik Persoon, na Hericium erinaceus i zatwierdzona przez Centre for Agriculture and Bioscience International i jej organizację Index Fungorum, która zajmuje się indeksowaniem nazw grzybów.

 

Klasyfikacja biologiczna grzyba Lion’s Mane

Domena	Eukarionty
Królestwo	Grzyby
Gromada	Podstawczaki
Klasa	Pieczarniaki
Rząd	Gołąbkowce
Rodzina	Soplówkowate
Rodzaj	Soplówka
Gatunek	Soplówka jeżowata

Charakterystyka soplówki jeżowatej

Owocnik grzyba osiąga wielkość od kilku do nawet 40 cm. Jest jasnego koloru, który wraz z dojrzewaniem zmienia się na szarobrązowy. Cechą charakterystyczną soplówki są jej kilkucentymetrowe kolce, które przypominają sople  

Lion’s mane rośnie w lasach liściastych, jej główne występowanie to półkula północna w Azji, Ameryce jak i w Europie. W krajach azjatyckich (Chiny, Japonia) jest popularnym grzybem jadalnym. W Polsce i w innych europejskich krajach rośnie głównie na pniach dębów, jabłoni i buków w starych lasach. W większości europejskich państw soplówka jeżowata ma status wymierający, a w naszym kraju od 2014 roku jest gatunkiem podlegającym ścisłej ochronie i została także wpisana na Czerwoną listę roślin i grzybów Polskich, która jest zbiorem taksonów zagrożonych wyginięciem lub już wyginęły.

Uprawiana jest do celów komercyjnych jako grzyb jadalny, w medycynie chińskiej ceniona za właściwości poprawiające pracę wątroby, żołądka, nerek oraz układu sercowo-naczyniowego. Jednak aktualnie soplówka jeżowata największą popularność zyskała jako grzyb leczniczy o cennych właściwościach prozdrowotnych wspierający działanie naszego mózgu.  

źródło: flickr.com

 

Skład i wartości odżywcze lion’s mane

W chińskiej medycynie ludowej była używana od wieków, jednak dokładne badania nad jej właściwościami leczniczymi zaczęły się dopiero w XVIII wieku. Najważniejszymi substancjami znajdującymi się w soplówce jeżowatej są erinacyny, hericenony, polisacharydy oraz aminokwasy. Erinacyny to naturalne substancje, które zostały wyizolowane z owocnika i grzybni. W lion’s mane odkryto ich 13 i pełnią one w naszym organizmie różne funkcje, z których najważniejsza to stymulacja do produkcji nowych komórek nerwowych. Warto zwrócić uwagę także na inne naturalne substancje znajdujące się w soplówce jeżowatej, hericenony. Podobnie jak erinacyny należą do grupy diterpeniodów, które zawierają cenne aminokwasy, minerały i wykazują pozytywny wpływ na ludzkie ciało. Polisacharydy natomiast cechują się działaniem przeciwnowotworowym oraz wsparciem układu immunologicznego. W soplówce jeżowatej możemy znaleźć także cynk, żelazo oraz potas.

 

Badania naukowe nad soplówką jeżowatą

Grzyb witalny jakim jest soplówka jeżowata zyskał swoją sławę jako grzyb wspierający pracę umysłu i samopoczucie. Do dnia dzisiejszego powstało wiele badań, które potwierdzają jego skuteczność działania także w innych kategoriach, oto najważniejsze z nich:

 

Soplówka jeżowata w leczeniu depresji

Grzyb ten pozytywnie wpływa na uczucia niepokoju, lęku, irytacji oraz koncentracji. Badanie trwało przez okres 4 tygodni na grupie 30 kobiet w Stanach Zjednoczonych. Kobietom przez czas trwania badania podawano ciastka, które zawierały 500 mg proszku z owocnika grzyba.

Lion’s Mane przyczynił się także do poprawy jakości snu i zmniejszenia napadowego objadania się. Wśród 77 badanych, których średnia wieku wynosiła 53 lata, a wskażnik BMI oznaczał nadwagę po stosowaniu przez 8 tygodni soplówki jeżowatej stwierdzono poprawę w zakresie zaburzeń snu oraz zmniejszenie depresji i lęków. (1, 2)

 

Terapeutyczny potencjał soplówki jeżowatej w chorobie Alzhaimera i Parkinsona

W tym badaniu, które trwało przez okres 30 dni udowodniono, że owocnik lion’s mane wykazuje działanie przeciw otępieniu w mysim modelu choroby Alzhaimera, a także u ludzi z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi. Myszy, które w tym czasie przyjmowały soplówkę jeżowatą wzbogaconą w erinacynę A miały największą aktywność neuroprotekcyjną oraz m.in. zauważono u nich elminację obciążeń blaszkami amyloidowymi.

Soplówka jeżowata jest także obiecującym grzybem witalnym w pomocnym leczeniu choroby Parkinosna. Wyniki badań pokazały istotne zmniejszenie zmian dopaminergicznych oraz stresu oksydacyjnego w istocie czarnej przy stosowaniu soplówki jeżowatej przez okres 25 dni. (3, 4)

źródło: flickr.com

 

Lecznicze działanie polisacharydów 

Bioaktywność polisacharydów znajdujących się w soplówce jeżowatej jest przedmiotem wielu badań naukowych. Odsetek polisacharydów w owocnikach wynosi ok 20%. Wykazano, że polisacharydy są skutecznym środkiem w zapobieganiu progresji raka żołądka, są pomocne przy leczeniu zapalenia i wrzodów żołądka, pozytywnie wpływają na stan jelit, wykazują potencjał działania immunomodulującego na makrofagi oraz stylmulują odporność. Soplówka jeżowata stymuluję produkcję białek, które są odpowiedzią na obecność patogenów w naszym organizmie. (5, 6, 7, 8)

 

Soplówka jeżowata i wpływ na pamięć

W dwumiesięcznym badaniu na myszach stwierdzono znaczną poprawę pamięci rozpoznawczej oraz pozytywny wpływ soplówki jeżowatej na neurogenezę.

Inne badanie przeprowadzone na grupie 50-80 latków, wykazało skuteczność przyjmowania Lion’s Mane w przypadku łagodnych zaburzeń poznawczych.  Wraz z kolejnymi tygodniami badania, uczestnicy, którzy dostawali 3 porcje dziennie soplówki jeżowatej odnotowali, w przeciwieństwie do grupy placebo znacznie wyższe wyniki w skali funkcji poznawczych. Testy laboratoryjne nie wykazały żadnych skutków ubocznych.

Kolejne testy potwierdzają również korzystne działanie soplówki jeżowatej podawanej doustnie, jej pozytywny wpływ przede wszystkim na funkcje poznawcze i zapobieganie pogorszeniu stanu sieci neuronów. (9, 10, 11)

 

Lion’s mane przy leczeniu ran

Lion’s mane okazał się także pomocny przy leczeniu ran. Soplówka jeżowata była podawana grupie samców w formie ekstraktu wodnego. Wśród badanej grupy stwierdzono szybsze gojenie się ran oraz mniejszą szerokość blizny, a zagojona rana zawierała więcej kolagenu. (12)

 

Zastosowanie, dawkowanie i występowanie soplówki jeżowatej

Soplówkę jeżowatą możecie spotkać jako suszony owocnik, suplement diety w formie kapusłek i tabletek, a najczęściej występuje jako sproszkowany ekstrakt. Im wyższy jest stopień koncentracji tym oczywiście lepiej. Polecam wybierać Wam Lion’s Mane, który w swoim składzie nie posiada żadnych dodatków, stabilizatorów, aromatów i wypełniaczy, powinien to być tylko drobno zmielony owocnik.

 

źródło: solvelabs.eu